Bzem i konwalią maj stoi, czyli...zapach mojego dzieciństwa.

Lubię maj, lubię, ale tak zawsze szybko mi ucieka...

Na ten tydzień plany miałam ogromne, w tym plany projektowe, balkonowo-ogrodowe, plany malarsko-szlifierskie, oraz porządkowe, a tu przyszła do nas w niedzielę jakaś okropna paskuda.

Mój Banderasito zaniemógł totalnie. Do tego stopnia, że do Babci było mi go żal wywozić, bo widzę jak biedaczysko z katarem i gorączką potrzebuje tylko Mamy i tylko z Mamą chce być.

 Dlatego po diagnozie lekarza nie pozostało nam nic innego, jak zostać w domu. Plany, projekty padły...niestety nie dam rady siedzieć przy komputerze gdy On chce się tylko tulić bidulek.

Co u mnie? Trochę fotografuję, gotuję, eksperymentuję i szykuję dla Was kilka nowości, plus wspominany niedawno konkurs. 

I upajam się majem...lubię ten zapach bzu, oraz konwalii.

Zapach, który zawsze będzie kojarzył mi się z dzieciństwem. I dziś wspomnienie z cyklu moje dzieciństwo:

Gdy byłam dzieckiem każdy wolny czas spędzałam z Bratem na wsi u Babci i Dziadka. Mieliśmy zgraną paczkę podlotków, a wśród tej bandy byłam jedyną dziewczyną. Bawiliśmy się w milion różnych zabaw łącznie z kopaniem zimą w skutej na kamień ziemi ziemianek, ale mam wrażenie, że najbardziej lubiliśmy wędrówki po polach i lasach. 
Często wspominam sierpniowe wakacje, kiedy spędzałam tam ze 2 miesiące a wieczorami szliśmy dość spory kawał na drogę asfaltową, która była ciepła po całym słonecznym dniu i oglądaliśmy spadające gwiazdy. 
Do tej pory pamiętam to ciepło drogi...Chodziliśmy też na spacery w kierunku starego zapomnianego niemieckiego cmentarza i tam czytając napisy na nagrobkach zrywaliśmy konwalie i bez...I mam wrażenie że wtedy człowiek był szczęśliwszy. Bez facebooka, internetu i telewizora...

Ciepło wspominam też zabawę w "domku"zrobionym w zagajniku akacjowym, gdzie drzewa rosły tak, że tworzyły korytarz. Ten korytarz był już wówczas z aneksem kuchennym, miał łazienkę, salon i spiżarnię. 
Meble?Oczywiście! Były to stare niepotrzebne Babci czajnik, miska, chlebak, wiadro, a z desek i polan drewna była ławka. 
Gdy się przeprowadziłam do innego domku w zagajniku sosnowym...miałam też ogród,  a nim sadziłam kwiatki, wykopane z babcinego ogródka ukradkiem....Kisiłam też ogórki, które wiecie że mi 10-11 latce wychodziły perfekcyjnie?

Gdy zamykam oczy wspominam ten domek. 

To są właśnie te uroki dzieciństwa, okraszone zapachem bzu, konwalii i polnych kwiatów...

Zostawiając Was z tym bzem kradzionym spod bloku ostatniej nocy, co powtórzyło mój niecny uczynek sprzed tygodnia, zadaję Wam pytanie:
A jakie są te Wasze  majowe wspomnienia?

Panna Matka